وایرفریم‌های Medium ،Low و High Fidelity

برسی انواع حالات وایرفریم بر اساس جزئیات

درک اینکه چطور بین سادگی و جزئیات تعادل ایجاد کنیم تا وایرفریم‌هایی بسازیم که با اهداف پروژه هماهنگ باشند وایرفریم‌سازی در ابتدای فرآیند طراحی بیشترین تأثیر را دارد؛ زمانی که هدف اصلی، ساختار دادن به محصول است. به وایرفریم‌ها مثل نقشه‌ی ساختمان نگاه کن، چیزی که قبل از شروع ساخت باید وجود داشته باشد. وایرفریم‌ها اجازه می‌دن سریع ساختار و قابلیت‌های یک صفحه یا اسکرین را برنامه‌ریزی و اعتبارسنجی کنی. انجام این کار پیش از صرف زمان و انرژی برای طراحی گرافیکی، زمان و هزینه‌ی زیادی را برایت ذخیره می‌کند.

وایرفریم‌ها روی یک طیف قرار می‌گیرند: از سطح جزئیات پایین تا سطح بسیار دقیق. فیدلیتی (Fidelity) در طراحی یعنی میزان جزئیات و میزان نزدیکی به محصول نهایی. وایرفریم‌های Low-fidelity بسیار ساده‌اند و حتی می‌توانند با دست کشیده شوند. در مقابل، وایرفریم‌های High-fidelity تقریباً شبیه نسخه‌ی نهایی محصول هستند. هر سطح از وایرفریم برای شرایط مختلف طراحی و توسعه مفید است. اینکه از کدام نوع استفاده کنی، به نیازهای پروژه و مرحله‌ای که در فرآیند طراحی قرار داری بستگی دارد.

وایرفریم‌های Low-Fidelity

وایرفریم‌های Low-fidelity طرح‌های سریع و اغلب دست‌کش هستند که ایده‌هایت را قابل لمس می‌کنند. هدف آن‌ها تمرکز بر ساختار اصلی رابط کاربری است، بدون اینکه وارد جزئیات شوند، و ظاهرشان هم همین را نشان می‌دهد. این وایرفریم‌ها معمولاً سیاه و سفیدند و از خطوط و جعبه‌ها برای نمایش عناصر UI استفاده می‌کنند، بدون توضیحات پیچیده.

به وایرفریم‌های Low-fidelity به چشم پیش‌نویس اولیه نگاه کن — نه نسخه‌ی نهایی، بلکه نقطه‌ی شروع.
این وایرفریم‌ها کمک می‌کنند شکل کلی محصول را در مراحل ابتدایی بسازی و از همان ابتدا به کاربردپذیری فکر کنی.
در حالی که ساختشان زمان چندانی نمی‌برد، اما از مشکلات و کار اضافه در آینده جلوگیری می‌کنند.

وایرفریم‌های Medium-Fidelity

وایرفریم‌های Medium-fidelity در واقع نسخه‌ی دقیق‌تر وایرفریم‌های Low-fidelity هستند. مثلاً ممکن است به جای متن‌های موقت، متن واقعی داشته باشند، یا به جای تک‌رنگ، از طیف خاکستری یا حتی کمی رنگ استفاده کنند تا سلسله‌مراتب بصری بهتر منتقل شود.

هدف وایرفریم‌های Medium-fidelity این است که نشان دهند ویژگی‌های بصری چطور می‌توانند از عملکرد اصلی پشتیبانی کنند و تجربه‌ی کاربر را بهتر کنند.

وایرفریم‌های High-Fidelity

وایرفریم‌های High-fidelity نشان می‌دهند محصول در پایان پروژه دقیقاً چه ظاهری خواهد داشت. این نوع وایرفریم با ابزارهای دیجیتال ساخته می‌شود و زمان بیشتری برای ساخت نیاز دارد. معمولاً پالت رنگ نهایی و حتی تصاویر واقعی در آن‌ها استفاده می‌شود.

ظاهر وایرفریم‌های High-fidelity بسیار شبیه پروتوتایپ‌ها است، اما نباید آن‌ها را اشتباه گرفت:

  • وایرفریم‌ها استاتیک هستند و هدفشان نمایش ساختار صفحه است.
  • پروتوتایپ‌ها تعاملی هستند و نحوه‌ی رفتار، تعامل و حرکت عناصر UI را نشان می‌دهند.

پروتوتایپ‌ها ابزار بهتری برای اعتبارسنجی کاربردپذیری و ارزش تجربه‌ی طراحی هستند.

محتوای موقت (Dummy Content)

محتوای موقت شامل متن و تصویرهای جایگزینی است که فقط ویژگی‌های کلی محتوای واقعی را نشان می‌دهند. تصاویر پیش‌فرض، مثل آیکون کوه و خورشید یا مربع‌هایی با خطوط مورب، در وایرفریم‌های Low و Medium به‌طور عمومی استفاده می‌شوند.

اما درباره‌ی متن جایگزین مثل Lorem ipsum اختلاف‌نظر وجود دارد:

مزایا:

  • روند طراحی را سریع‌تر می‌کند.
  • اجازه می‌دهد طراحی جلو برود تا تولید محتوا تکمیل شود.

معایب:

  • رفتار واقعی متن را نشان نمی‌دهد.
  • انتخاب تراز مناسب سخت می‌شود.
  • نمی‌شود فهمید توزیع نهایی متن واقعاً چطور خواهد بود.

استفاده از متن واقعی در مراحل اولیه

طبق توصیه‌ی Balsamiq[ بهتر است از متن واقعی یا نزدیک به متن واقعی در مراحل اولیه‌ی وایرفریم استفاده شود.
دو دلیل اصلی:

  1. می‌بینی محتوا چطور داخل ساختار قرار می‌گیرد.
  2. بازخورد تیم‌ها دقیق‌تر و مفیدتر می‌شود، چون متن مرتبط را می‌بینند.

اگر متن نهایی هنوز آماده نیست، بهتر است یک متن سریع با طول و لحن مشابه بسازی تا تیم بتواند درباره‌ی مفهوم و حس کلی آن نظر بدهد.

زمان استفاده از وایرفریم‌های Low-Fidelity

در چه مواقعی Low-fidelity مناسب است؟

  • ابتدای فرآیند طراحی:
    برای شروع، همیشه Low-fidelity بهترین گزینه است؛ سپس در تکرارهای بعدی جزئیات را اضافه کن.
  • زمانی که تعداد زیادی وایرفریم باید بسازی:
    اگر پروژه گسترده است، بهتر است بیشتر صفحات را با Low-fidelity شروع کنی و فقط صفحاتی را دقیق‌تر کنی که نیاز به وضوح بیشتر دارند.
  • وقتی پروژه باید سریع انجام شود:
    جزئیات کمتر = ساخت سریع‌تر.

زمان استفاده از وایرفریم‌های Medium-Fidelity

استفاده از وایرفریم‌های Medium-fidelity ایده‌ی خوبی است اگر:

  • در حال ساخت یک نقشه‌ی وایرفریم (Wireframe Map) هستی یعنی نسخه‌ی تصویری سایت‌مپ که وایرفریم هر صفحه را نشان می‌دهد.
    Low-fidelity در این مرحله ممکن است جزئیات کافی نداشته باشد، مخصوصاً اگر می‌خواهی بازخورد کاربر جمع کنی.
  • پروژه زمان و بودجه کافی دارد:
    Medium-fidelity مرحله‌ی بعد از Low-fidelity است و اضافه کردن کمی جزئیات کمک می‌کند ایده‌های طراحی بهتر شکل بگیرند.

زمان استفاده از وایرفریم‌های High-Fidelity

وایرفریم‌های High-fidelity معمولاً نتیجه‌ای هستند از اعتبارسنجی و تکامل نسخه‌های Low و Medium. در چه شرایطی باید از High-fidelity استفاده کرد؟

  • پایان فرآیند طراحی، جایی که ظاهر نهایی مشخص شده و کارکرد محصول در اولویت بحث‌هاست.
  • وقتی می‌خواهی تعاملات پیچیده‌ی کاربر را تست کنی.
    جزئیات بیشتر = قضاوت دقیق‌تر درباره‌ی UI.
  • وقتی زمان و بودجه کافی داری.
    ساخت آن‌ها زمان‌بر و پرهزینه است.
  • وقتی می‌خواهی یک شریک، مشتری یا سرمایه‌گذار را تحت تأثیر قرار دهی.
    این وایرفریم‌ها تصویری واضح از محصول نهایی می‌دهند و حرفه‌ای‌تر به نظر می‌رسند.
  • وقتی روی پروژه‌ی شخصی کار می‌کنی.
    چون کنترل زمان و منابع دست خودت است، High-fidelity بهترین گزینه برای نشان دادن پتانسیل محصول به دیگران (مثلاً سرمایه‌گذاران) است.

اگر به دنبال ورود به دنیای طراحی محصول هستید، با مارجین یک بار برای همیشه و اصولی این مهارت را یاد بگیرید.

مشاهده دوره جامع طراحی محصول

آخرین تکنیک‌ها، ترفندها و مطالب آموزنده طراحی محصول را در اینستاگرم مارجین ببینید.

0 دیدگاه

در بحث‌‌ پیرامون این مقاله شرکت کنید!

دیدگاهتان را بنویسید