الگوی نمایش پیشرفت

- سپهر یونسی
- زمان مطالعه: 11 دقیقه
- ۱۳ تیر ۱۴۰۴
- الگو های طراحی تجربه کاربر
ردیابهای پیشرفت، نشانگرهای مشخصی هستن که برای نشون دادن جایگاه کاربرا تو یه مسیر استفاده میشن. اونها به کاربرا اطلاع میدن که چی رو تموم کردن، الان کجان و چی مونده که تموم کنن. “نمایش وضعیت سیستم” یکی از مهمترین اصول اکتشافی کاربردپذیریه که به کاهش تنش و عدم اطمینان کاربرا کمک میکنه.
قدرت نشون دادن پیشرفت اینه که بازخورد مداوم به کاربرا ارائه میده. همچنین یه مسیر واضح برای تکمیل برای اونها ترسیم میکنه، که احتمال رسیدن اونها به انتهای مسیر رو افزایش میده.
چه زمانی از ردیابهای پیشرفت استفاده کنیم
ردیابهای پیشرفت یه ویژگی ارزشمندن که میتونن با تقسیم یه فرم طولانی به مراحل منطقی و شمارهگذاری شده، تجربهی کاربر رو بهبود بدن و به کاربرا اجازه بدن پیشرفت خودشون رو پیگیری کنن. اونها میتونن به ویژه تو کاهش نرخ ترک فرم توسط کاربر و ایجاد انگیزه تو کاربرا برای حرکت رو به جلو و تکمیل یه کار مفید باشن. ردیابهای پیشرفت با ارائهی یه حس واضح از پیشرفت، میتونن نیاز روانشناختی اساسی به اتمام رو برآورده کنن و رضایت کاربر رو وقتی یه فرم با موفقیت تموم میشه، افزایش بدن.
از طرف دیگه، فرمهای مبهم و گیجکننده میتونن موانعی ایجاد کنن، مانع پیشرفت بشن و باعث ناامیدی کاربرا بشن. بنابراین، استفاده از ردیابهای پیشرفت میتونه تجربهی کاربر رو بهبود بده و احتمال تکمیل موفقیتآمیز فرم رو افزایش بده.
علاوه بر پیگیری پیشرفت، ردیابهای پیشرفت اطلاعاتی در مورد تعداد مراحلی که کاربرا تموم کردن، موقعیت فعلی اونها و مراحل باقیمانده رو در اختیار کاربرا قرار میدن. با این حال، مهمه که توجه داشته باشین که همهی فرمها به ردیاب پیشرفت نیاز ندارن. پیچیده کردن بیش از حد جریان یه فرم میتونه نتیجهی معکوس داشته باشه و ردیابهای پیشرفت فقط باید زمانی استفاده بشن که فرآیند طولانی باشه و بیش از سه مرحله طول بکشه.
فرمهایی مثل فرآیندهای پرداخت، فرمهای مالیاتی، رزرو پرواز، درخواستهای بورسیه و سایر فرمهای پیچیدهای که نیاز به چند مرحله دارن، میتونن از ردیابهای پیشرفت بهره ببرن. ردیابهای پیشرفت با ارائهی یه حس واضح از پیشرفتشون به کاربرا، میتونن کاربرا رو به ادامه دادن تشویق کنن و در نهایت منجر به یه تجربهی کاربری مثبتتر بشن.
نوع ردیاب پیشرفت خودتون رو تعیین کنین
ردیاب میتونه به صورت نوارهای پیشرفت مشخص یا مراحل شمارهگذاری شده وجود داشته باشه. هدف اصلی اونها نشون دادن پیشرفت فعلی، تعداد مراحلی که در پیشه و تعداد مراحلی که تموم شده، به کاربراست. ردیابهای پیشرفت به تشویق کاربرا برای ادامه دادن و تکمیل یه کار خاص کمک میکنن.
وقتی فرم بزرگه و حداقل شامل ۳ مرحلهست، مراحل شمارهگذاری شده برای تعیین نقاط عطف مفیدتر هستن. فقط دیدن مرحلهی آخر میتونه به کاربرا انگیزه بده که هر مرحله رو طی کنن و یه فرم رو تموم کنن. وقتی مسیر طولانی نیست، مثل مورد یه فرم ثبتنام، نشون دادن پر شدن تدریجی یه نوار با پیشرفت کاربرا میتونه کافی باشه.
نکتهی حرفهای: میتونین ردیابهای پیشرفت رو هنگام خرید آنلاین، پر کردن یه فرم چند مرحلهای (مثل رزرو پرواز) یا گذروندن یه تور آنبوردینگ ببینین.
اهمیت ارائهی بازخورد به کاربرا
یکی از اهداف اصلی استفاده از ردیابهای پیشرفت، مطلع کردن کاربرا در مورد اتفاقاتیه که وقتی یه فرم رو پر میکنن، تو سیستم میافته. ممکنه حواس کاربرا پرت بشه، پنجره رو ترک کنن و بعداً به فرم برگردن. اونها باید بلافاصله بفهمن که دارن چیکار میکنن، وضعیت فعلیشون چیه، چند مرحله رو قبلاً طی کردن و چند مرحله در انتظار اونهاست.
ردیابهای پیشرفت از اصل اکتشافی “نمایش وضعیت سیستم” نیلسن پشتیبانی میکنن. وقتی کاربرا بدونن تو سیستم چی میگذره، احساس کنترل میکنن و هیچ ترسی از ناشناختهها رو تجربه نمیکنن. به علاوه، اگه بدونن که چی در انتظارشونه و در طول مسیر حس اتمام داشته باشن، احتمال بیشتری وجود داره که فرآیند رو تموم کنن.
وضعیتهای خودتون رو ایجاد کنین
یه ردیاب پیشرفت با نقاط عطف همیشه باید ۳ وضعیت رو نشون بده:
- مراحلی که تموم شدن
- مرحلهی فعلی
- مراحلی که هنوز تموم نشدن
میتونین از رنگ و دایرههای توخالی برای نشون دادن مراحلی که کاربرا هنوز بهش نرسیدن و از علامت تیک برای نشون دادن اتمام استفاده کنین.
ذخیرهی پیشرفت
متأسفانه، اگه فرم طولانی باشه، ردیابهای پیشرفت نمیتونن اون رو کوتاهتر کنن. اونها فقط مسیر رو سادهتر میکنن و انگیزه رو تو کاربرا حفظ میکنن. اجازه دادن به کاربرا برای ذخیرهی پیشرفتشون و برگشت به کار بعداً، کار درستیه وقتی فرم ممکنه بیش از چند دقیقه طول بکشه. یه گزینهی دیگه اینه که پیشرفت کاربرا رو به طور خودکار ذخیره کنین، بنابراین حتی اگه از یه صفحه خارج بشن یا پنجره رو ببندن، میتونن بدون از دست دادن دادههایی که قبلاً وارد کردن، به آخرین مرحلهای که توش بودن برگردن.
ردیاب پیشرفتی رو انتخاب کنین که با نیازهای شما مطابقت داشته باشه
به عنوان یه لمس نهایی، باید تصمیم بگیرین که چطور هر نقطه عطف رو برچسب بزنین — با اعداد، درصدها یا عناوین. عناوین به قابلیت اسکن اضافه میکنن و به کاربرا کمک میکنن بفهمن که انتظار میره اینجا چیکار کنن. اعداد و درصدها به کاربرا انگیزه میدن که به کارشون ادامه بدن و اونها رو از وضعیت فعلیشون و تعداد مراحلی که باید طی کنن، مطلع میکنن.
بسته به پیچیدگی فرمتون، تصمیم بگیرین که کدوم ردیاب پیشرفت بهتر با نیازهای شما مطابقت داره. فرمهای پیچیدهتر ممکنه از پیگیری با درصدها سود ببرن — نشانگر پیشرفت با تکمیل هر بخش یا زیربخش حرکت میکنه.
نکتهی حرفهای: تو زبانهایی که از راست به چپ نوشته میشن، ردیابهای پیشرفت باید به جای چپ به راست استاندارد، از راست به چپ برن.
دیدگاهتان را بنویسید