بهترین روش ها برای طراحی منو در رابط کاربری

- سپهر یونسی
- زمان مطالعه: 11 دقیقه
- ۳۱ تیر ۱۴۰۴
- اجزای رابط کاربری , بهترین روش های طراحی رابط کاربری
منوها بخش جداییناپذیر ناوبری وبسایت و اپلیکیشن هستن. اونا به کاربرا کمک میکنن محتوا رو پیدا کنن و از ویژگیها استفاده کنن. منوهایی که به خوبی طراحی شدن، شهودی و آسون برای ناوبری به نظر میرسن.
دلیلش اینه که کاربرا به الگوهای طراحی خاصی عادت کردن. میتونین یه الگوی طراحی رو به عنوان یه راهحل کلی و قابل استفاده مجدد برای یه مشکل در نظر بگیرین. برای مثال، اضافه کردن فیلتر یا تکمیل خودکار به لیستهای طولانیتر یا کم نگه داشتن تعداد آیتمها. یه طراحی منوی خوب به کاربرا کمک میکنه محصول رو بهتر درک کنن و به محصول اعتبار میده. و برعکس، طراحی ضعیف منو میتونه منجر به کاربران کمتر برای محصول بشه.
مطمئن بشین همه گزینههای منوی حیاتی کاملاً قابل مشاهده هستن
وقتی فضای صفحه کافی دارین، نیازی به پنهان کردن آیتمهای منو یا اضافه کردن سطوح اضافی نیست. انجام این کار میتونه تعاملات رو دست و پا گیرتر کنه، بار شناختی رو افزایش بده و سرعت پیدا کردن چیزی که نیاز دارن رو برای کاربرا کم کنه.
اون رو ساده و سرراست نگه دارین: رایجترین گزینهها رو بالای منو قرار بدین. به این ترتیب، کاربرا میتونن به سرعت چیزی که دنبالش هستن رو بدون نیاز به اسکرول پیدا کنن و کل تجربه رو کارآمدتر و کاربرپسندتر کنن.
آسون کردن لغو انتخاب آیتمها
منوهای چند انتخابی به کاربرا این امکان رو میدن که به طور همزمان چند گزینه رو انتخاب کنن و انعطافپذیری و انتخاب بیشتری رو ارائه بدن. برای بهبود قابلیت استفاده، مطمئن بشین که کاربرا میتونن به وضوح همه آیتمهای انتخاب شده خودشون رو ببینن و این امکان رو داشته باشن که به راحتی هر کدوم از اونا رو مستقیماً از ورودی منو حذف کنن.
مجبور کردن کاربرا به برگشت فقط برای لغو انتخاب یه آیتم، جریان رو مختل میکنه و اصطکاک غیرضروری رو اضافه میکنه. با ساده کردن فرآیند انتخاب و لغو انتخاب، میتونین یه تجربه کاربری روانتر و شهودیتر ارائه بدین.
موقعیت منوی آبشاری رو در نظر بگیرین
وقتی دارین منوهای آبشاری رو طراحی میکنین، مهمه که فضای صفحه موجود رو در نظر داشته باشین. از وایرفریمها یا ماکاپها برای پیشبینی نحوه باز شدن منوها استفاده کنین و مطمئن بشین که فضای کافی برای نمایش واضح هر گزینه وجود داره.
میتونین از ابزارهای طراحی که امکان تنظیمات پویا رو فراهم میکنن استفاده کنین تا بتونین سناریوهای مختلف رو شبیهسازی کنین. به این ترتیب، میتونین جهت یا ساختار منوها رو بر اساس محدودیتهای فضایی واقعی که باهاش مواجه میشین، تنظیم کنین.
به آیتمهای منو اولویت بدین
هنگام انتخاب آیتمهای منو، مطمئن بشین که بار شناختی کاربرا رو افزایش نمیدین. بیشتر مردم میتونن بین ۵ تا ۹ قطعه اطلاعات رو در هر زمان ذخیره کنن و ۲ تا ۴ مورد از اونا میتونن به طور همزمان پردازش بشن.
این به این معنیه که شما باید مهمترین اقدامات — مثل کپی، پیست یا ذخیره — رو در نظر بگیرین و اونا رو تو لیست اصلی بذارین. آیتمهای کم اهمیتتر میتونن تو سطح سلسله مراتبی دوم و کمتر قابل مشاهده قرار بگیرن. یه لیست منو مثل این به کاربرا کمک میکنه خیلی سریعتر یه اقدام مورد نیاز رو پیدا کنن.
فضای کافی داخل یه منو اضافه کنین
طراحی عالی نیاز به تعادل داره. مطمئن بشین که آیتمهای منو به خوبی فاصلهگذاری شدن و فضای کافی رو برای انتخاب در اختیار کاربرا قرار میدن. padding و ارتفاع مناسب خوانایی رو افزایش میده و برای کاربرانی که اختلالات کنترل حرکتی ظریف دارن، دسترسپذیرتر خواهد بود.
طبق دستورالعملهای Material Design گوگل، عناصر قابل کلیک باید حداقل ۴۸x۴۸ پیکسل اندازه داشته باشن.
برچسبهای طولانیتر رو کوتاه کنین
در وهله اول، برچسبهای منو رو ساده و سرراست نگه دارین. اینجا جای بازی با کلمات هوشمندانه یا توضیحات طولانی نیست. برچسبهای سرراست و توصیفی به کاربرا کمک میکنن به سرعت چیزی که نیاز دارن رو پیدا کنن.
اگه مطلقاً نمیتونین از برچسبهای طولانی اجتناب کنین، کوتاه کردن اونا و استفاده از راهنماهای ابزار برای نشون دادن متن کامل رو در نظر بگیرین. این کار چیدمان منو رو تمیز و سازگار نگه میداره. تو دستگاههای موبایل، جایی که فضا محدوده، مطمئن بشین که برچسبها تا حد امکان بدون از دست دادن وضوح، مختصر هستن. اگه یه برچسب به خط بعدی سرریز کنه، این نشونه اینه که به اصلاح بیشتری نیاز داره.
اضافه کردن ارتفاع برای هدایت توجه کاربرا به یه منو
تو Material Design گوگل، ارتفاع برای ایجاد سلسله مراتب بصری با قرار دادن عناصر در ارتفاعهای مختلف در امتداد محور z استفاده میشه. منوها، به ویژه، از تنظیمات ارتفاع بالاتر، معمولاً حدود 8dp، سود میبرن تا به طور طبیعی توجه کاربرا رو جلب کنن.
بالا بردن منوها به مشخص کردن اونا به عنوان عناصر قابل اقدام یا غنی از اطلاعات کمک میکنه و به طور مؤثر توجه رو از بقیه رابط دور میکنه. استفاده از سایهها و کنتراست رنگ، این لایهبندی بصری رو بیشتر برجسته میکنه و ناوبری و تعامل با منو رو برای کاربرا آسونتر میکنه. در اصل، ارتفاع بالاتر نه تنها عمق زیباییشناختی رو اضافه میکنه، بلکه به طور شهودی توجه کاربرا رو به مهمترین عناصر روی صفحه هدایت میکنه.
مطمئن بشین منوها به طور قابل پیشبینی رفتار میکنن
منوها باید وقتی کاربرا روشون ضربه میزنن ظاهر بشن و وقتی کاربرا جای دیگهای روی صفحه ضربه میزنن، ناپدید بشن. این روش معمول رفتار منوهاست و چیزیه که بیشتر مردم با اون آشنا هستن و وقتی با این کنترل تعامل دارن، انتظارش رو دارن.
با برآورده کردن انتظارات کاربر در مورد نحوه رفتار منوها، شما اصطکاک رو حذف میکنین و رابط خودتون رو کاربرپسندتر میکنین.
برچسبهای منو رو کوتاه و مفید نگه دارین
برچسبهای منو باید بگن وقتی کاربرا روی آیتم کلیک یا ضربه میزنن، چه اتفاقی میافته. اونا باید واضح و مختصر باشن. برچسبهای طولانی یا گیجکننده — برای مثال، استفاده از اصطلاحات تخصصی — باعث بار شناختی غیرضروری میشه که سرعت کاربرا رو کم میکنه.
برای ایجاد برچسبهای منوی کاربرپسند، از برچسبهای معمولی مثل «Paste» به جای «Insert» استفاده کنین. برچسبها باید مرتبط با منو و ساده باشن تا حتی کسایی که زبان مادریشون نیست هم بتونن اونا رو بفهمن. و مهمتر از همه، برچسبهای خودتون رو تست کنین. چیزی که برای شما واضح به نظر میرسه ممکنه کاربرا رو گیج کنه. روشهای تحقیق مثل مرتبسازی کارت میتونه به شما کمک کنه بازخورد در مورد برچسبهاتون بگیرین. نکتهی حرفهای! افعال و اسمهای فعلی برای برچسبها عالی هستن چون به معنی عمل هستن.
از آیکونهای آشنا برای نشون دادن انتخابهای منو استفاده کنین
آیکون وضعیت انتخاب، علامتیه که نشون میده کاربرا تو یه منوی تک انتخابی یا چند انتخابی کدوم آیتم یا آیتمها رو انتخاب کردن.
معمولاً یا یه علامت تیک یا یه “X” هست. این نمادها برای کاربرا شهودی هستن چون این چیزیه که وقتی فرمهای کاغذی رو پر میکنیم استفاده میکنیم. از استفاده از علائم غیرمتعارف برای آیکونهای وضعیت انتخاب خودداری کنین تا کاربرا رو گیج نکنین. نکتهی حرفهای! گزینه انتخاب شده همچنین میتونه با پوشش رنگ نشون داده بشه.
حالتهای منو رو نشون بدین
تو طراحی تعاملی، دادن بازخورد بصری فوری وقتی کاربرا ماوس رو روی گزینههای منو نگه میدارن، برای قابلیت استفاده حیاتیه. این پاسخ پویا کاربرا رو مطلع نگه میداره و به اونا اطمینان میده که عملشون — مثل نگه داشتن ماوس — توسط رابط کاربری تأیید شده.
معمولاً، طراحان پوششهای رنگ با شفافیت کم رو برای نشون دادن تغییر حالت انتخاب میکنن. همچنین میتونین با سایر افکتهای ظریف مثل یه ارتفاع کم، سایه یا حتی یه حاشیه نازک برای نشون دادن اینکه یه گزینه منوی خاص تعاملیه، آزمایش کنین. این نشانههای بصری باعث میشه رابط جذابتر و شهودیتر به نظر برسه و به یه تجربه کاربری روانتر کمک میکنه.
از جداکنندهها برای گروهبندی اقدامات مشابه استفاده کنین
تو طراحی منو، نشانههای بصری مثل جداکنندهها یه هدف اساسی رو دنبال میکنن. جداکنندهها خطوط افقی کمرنگی هستن که به دستهبندی آیتمهای مرتبط تو یه منوی واحد کمک میکنن. با انجام این کار، ناوبری رو آسونتر و منو رو خواناتر میکنن. به این ترتیب، کاربرا میتونن به سرعت گروهبندی اقدامات مشابه رو شناسایی کنن و درک خودشون از رابط رو بهبود ببخشن.
نکته مهم اینه که جداکنندهها این کار رو بدون شلوغ کردن رابط کاربری یا نیاز به منوهای جداگانه برای دستههای مختلف آیتم انجام میدن. استفاده استراتژیک از جداکنندهها میتونه منجر به یه تجربه کاربری سازماندهی شدهتر و شهودیتر بشه. نکتهی حرفهای! پوششهای رنگ و فضای منفی هم میتونن نقش جداکننده رو ایفا کنن.
دیدگاهتان را بنویسید