سنجش و تست در تفکر طراحی

مرحله‌ی آزمایش شامل قرار دادن نمونه‌ی اولیه در دست کاربران واقعی برای جمع‌آوری بازخورد هست. هدف اینه که بفهمیم راه‌حل چقدر نیازهای اونها رو برآورده می‌کنه و زمینه‌های بهبود رو شناسایی کنیم.

آزمایش باید با یه گروه متنوع از کاربرانی انجام بشه که نماینده‌ی مخاطب هدف هستن. برای مثال، اگه یه اپلیکیشن آموزشی جدید برای کودکان طراحی می‌کنین، اون رو با کودکانی با سنین، پیشینه‌ها و ترجیحات یادگیری مختلف آزمایش کنین. این تضمین می‌کنه که راه‌حل برای طیف وسیعی از کاربران فراگیر و مؤثره. با مشاهده‌ی نحوه‌ی تعامل کاربران با محصول، می‌تونین تنظیمات آگاهانه انجام بدین و قابلیت استفاده و جذابیت محصول رو قبل از نهایی کردن اون افزایش بدین.

چرا آزمایش کاربر انجام بدیم

آزمایش به چند دلیل مهم تو فرآیند طراحی تفکر حیاتیه که هر کدوم به یه جنبه‌ی حیاتی از توسعه‌ی محصول مربوط می‌شه:

• برآورده کردن نیازهای کاربر: آزمایش طرح‌های مفهومی یا نمونه‌های اولیه با مشتریان تضمین می‌کنه که محصول خواسته‌ها و نیازهای اونها رو برآورده می‌کنه و جذابیت عملی اون رو برای مخاطب هدف تأیید می‌کنه.
• قابلیت حیات بازار: کافی نیست که یه محصول برای یه گروه کوچیک جذاب باشه؛ باید بازار به اندازه‌ی کافی بزرگ برای یه کسب‌وکار موفق داشته باشه. آزمایش به تعیین اشباع بازار کمک می‌کنه و تصمیمات در مورد جایگاه محصول رو هدایت می‌کنه.
• کاربردی بودن: آزمایش، امکان تبدیل یه مفهوم به یه محصول کاربردی رو ارزیابی می‌کنه. این شامل در نظر گرفتن در دسترس بودن منابع، فناوری لازم و اینکه آیا مفهوم می‌تونه تو محدودیت‌های موجود محقق بشه یا نه، می‌شه.

چه زمانی آزمایش کاربر انجام بدیم

آزمایش دوشادوش نمونه‌سازی پیش می‌ره و می‌تونه برای کمک تو هر مرحله از فرآیند طراحی تفکر استفاده بشه. نمونه‌های اولیه رو آزمایش کنین تا:

• همدلی رو افزایش بدین: آزمایش نمونه‌های اولیه می‌تونه درک شما از کاربران رو افزایش بده و با آشکار کردن نیازها و تجربیات واقعی اونها، همدلی رو اصلاح کنه.
• تعریف مشکل رو اصلاح کنین: بینش‌های حاصل از آزمایش می‌تونه منجر به تعریف مجدد بیانیه‌ی مشکل بشه و تضمین کنه که با نیازهای واقعی کاربر هماهنگ‌تره.
• ایده‌های جدید رو الهام ببخشین: تعاملات کاربر تو طول آزمایش اغلب ایده‌های نوآورانه‌ای رو ایجاد می‌کنه و مرحله‌ی ایده‌پردازی رو با دیدگاه‌های جدید تحت تأثیر قرار می‌ده.
• نمونه‌های اولیه رو بهبود بدین: آزمایش مداوم بازخورد برای بهبودهای تکراری فراهم می‌کنه و نمونه‌های اولیه رو تو حل مشکلات کاربر مؤثرتر می‌کنه.

اهداف آزمایش رو تعیین کنین

نوشتن اهداف آزمون مؤثر به کسب بینش‌های معنادار کمک می‌کنه. در اینجا چند نکته برای ساختن اهداف آزمون خوب آورده شده:

• ویژگی: جنبه‌های دقیق محصولی که آزمایش می‌کنین رو تعریف کنین، مثل «ارزیابی زمان بارگذاری اپلیکیشن وب روی دستگاه‌های مختلف».
• کاربرمحوری: اهداف رو با نیازهای واقعی کاربر هماهنگ کنین. برای یه اپلیکیشن تناسب اندام، روی اینکه چطور به کاربران تو پیگیری تمرینات کمک می‌کنه تمرکز کنین.
• قابلیت اندازه‌گیری: مطمئن شین که اهداف نتایج قابل اندازه‌گیری دارن، مثل «تعیین درصد کاربرانی که می‌تونن یه کار رو بدون کمک کامل کنن».
• ارتباط با مرحله: اهداف رو با مرحله‌ی توسعه‌ی خودتون مطابقت بدین. مراحل اولیه ممکنه جذابیت مفهوم رو آزمایش کنن در حالی که مراحل بعدی عملکردهای خاص رو آزمایش می‌کنن.
• دیدگاه‌های متنوع: طیف وسیعی از دیدگاه‌های کاربر رو بگنجونین، مثل آزمایش یه اپلیکیشن آموزشی با دانش‌آموزان و معلمان.
• سناریوهای دنیای واقعی: موارد استفاده‌ی واقعی رو تو اهداف خودتون منعکس کنین. برای مثال، اگه یه اپلیکیشن رزرو سفره، سناریوهایی مثل رزرو لحظه آخری یا تغییرات برنامه‌ی سفر رو شبیه‌سازی کنین.
• امکان‌پذیری: اهداف قابل دستیابی رو تو جدول زمانی و منابع پروژه‌ی خودتون تعیین کنین.

یه برنامه‌ی آزمون ایجاد کنین

یه برنامه‌ی آزمون به خوبی ساختاریافته به کسب بینش‌های ارزشمند کمک می‌کنه و توسعه‌ی تکراری محصول شما رو هدایت می‌کنه. در اینجا مراحلی برای ایجاد اون آورده شده:

• گروه آزمون رو انتخاب کنین: شرکت‌کنندگان متنوعی رو انتخاب کنین که نماینده‌ی مخاطب هدف شما هستن تا بازخورد متنوع رو تضمین کنین.
• پارامترهای آزمون رو تعریف کنین: پارامترهای واضح، از جمله جنبه‌هایی از محصول برای آزمایش (مانند قابلیت استفاده یا عملکرد)، محیط آزمایش (آزمایشگاه یا دنیای واقعی) و مدت زمان آزمایش رو تعیین کنین.
• مواد رو آماده کنین: نمونه‌های اولیه‌ی خودتون رو بر اساس اهداف آزمون آماده کنین.
• روش آزمون رو طراحی کنین: یه فرمت آزمون (مصاحبه، نظرسنجی، آزمون قابلیت استفاده) رو انتخاب کنین و برای جمع‌آوری داده برنامه‌ریزی کنین.
• آزمون رو انجام بدین: طرح رو اجرا کنین، تعاملات کاربر رو مشاهده کنین و داده‌ها رو جمع‌آوری کنین.
• تجزیه و تحلیل و تکرار کنین: نتایج رو برای شناسایی روندها و زمینه‌های بهبود تجزیه و تحلیل کنین، سپس نمونه‌ی اولیه‌ی خودتون رو اصلاح کنین و در صورت نیاز آزمون‌های اضافی رو برنامه‌ریزی کنین.

برای شرکت‌کنندگان آزمون زمینه فراهم کنین

زمینه به شرکت‌کنندگان کمک می‌کنه که استفاده‌ی مورد نظر و محیط محصول رو درک کنن و تضمین کنه که بازخورد اونها با سناریوهای دنیای واقعی هماهنگه. با این حال، مهمه که از تأثیرگذاری روی نظرات اونها خودداری کنین.

برای فراهم کردن مؤثر زمینه برای کاربران:

• اطلاعات واقعی در مورد هدف و عملکرد محصول بدون زبان متقاعدکننده ارائه بدین.
• موقعیت‌های معمولی که محصول ممکنه تو اونها استفاده بشه رو توصیف کنین و به شرکت‌کنندگان اجازه بدین که تجربیات خودشون رو با این سناریوها مرتبط کنن.
• مطمئن شین که زمینه‌ی ارائه شده نه توانایی‌های محصول رو بیش از حد بیان می‌کنه و نه اونها رو دست کم می‌گیره.
• روشن کنین که همه‌ی بازخورد اونها، چه مثبت و چه منفی، ارزشمنده و هیچ پاسخ درست یا غلطی وجود نداره.

مشاهده‌ی نحوه‌ی تعامل کاربران با نمونه‌های اولیه

مشاهده‌ی تعامل کاربران با یه نمونه‌ی اولیه می‌تونه به درک قابلیت استفاده‌ی اون کمک کنه. در اینجا چند نکته‌ی کلیدی برای زیر نظر داشتن آورده شده:

• استفاده‌ی شهودی: مشاهده کنین که آیا کاربران می‌تونن به طور طبیعی و بدون راهنمایی تو نمونه‌ی اولیه حرکت کنن یا نه. برای مثال، آیا اونها برای پیدا کردن دکمه‌ی «ارسال» تو اپلیکیشن شما مشکل دارن یا واضحه؟
• تعداد دفعات خطا: یادداشت کنین که کاربران چند وقت یه بار و کجا خطا می‌کنن، مثل وارد کردن اطلاعات نادرست تو یه فیلد فرم.
• نشانه‌های غیرکلامی: به زبان بدن و حالات چهره برای نشانه‌های سردرگمی یا ناامیدی توجه کنین.
• مدت زمان تعامل: اندازه‌گیری کنین که چقدر طول می‌کشه تا وظایف کامل بشن. زمان‌های طولانی‌تر ممکنه نشون دهنده‌ی مشکلات قابلیت استفاده باشه.
• راه‌حل‌های موقت: دقت کنین که آیا کاربران راه‌حل‌های خودشون رو ایجاد می‌کنن یا نه، که نشون دهنده‌ی یه شکاف تو طراحی شماست.

نکته‌ی حرفه‌ای! اگه ممکنه، جلسه رو برای تجزیه و تحلیل بیشتر ضبط کنین و مطمئن شین که تعاملات ظریف رو از دست نمی‌دین.

کاربران رو تشویق کنین که صحبت کنن

تشویق کاربران به بیان افکارشون در حین تعامل با یه نمونه‌ی اولیه می‌تونه بینش‌های عمیقی در مورد تجربه‌ی اونها به دست بده و اغلب مسائل جزئی اما مهم رو آشکار کنه.

برای شروع، به کاربران اطمینان بدین که نظرات صادقانه‌ی اونها ارزشمنده و هیچ پاسخ درست یا غلطی وجود نداره. در مرحله‌ی بعد، از کاربران بخواین که افکار و اقدامات خودشون رو هنگام حرکت تو نمونه‌ی اولیه بیان کنن. برای مثال، «الان دنبال دکمه‌ی تنظیمات می‌گردم» یا «انتظار داشتم این تب پروفایل من رو نشون بده». اگه کاربران ساکت شدن، به آرومی با سؤالاتی مثل «الان به چی فکر می‌کنی؟» یا «می‌تونی توضیح بدی که داری چیکار می‌کنی؟» اونها رو راهنمایی کنین.

تو طول جلسه به اونها یادآوری کنین که همه‌ی بازخوردها، از جمله بازخوردهای منفی یا انتقادی، مفیده.

سؤالات پیگیری بپرسین

داشتن سؤالات پیگیری به شما به عنوان یه طراح کمک می‌کنه که بر تعصبات خودتون غلبه کنین و بینش‌های واضح و دقیقی در مورد تجربه‌ی کاربر به دست بیارین. در اینجا نحوه‌ی پرسیدن مؤثر سؤالات پیگیری آورده شده:

• پاسخ‌ها رو روشن کنین: اگه نظر یه کاربر مبهم یا کلیه، جزئیات رو بپرسین. برای مثال، اگه بگن، «این ویژگی گیج کننده‌ست»، با این سؤال پیگیری کنین، «می‌تونی به من بگی که دقیقاً چی در مورد این ویژگی برای تو گیج کننده‌ست؟»
• دلایل رو بررسی کنین: وقتی کاربران یه ترجیح یا عدم علاقه رو بیان می‌کنن، عمیق‌تر تو استدلال اونها کاوش کنین. بپرسین، «چی باعث می‌شه که این جنبه رو دوست داشته باشی/نداشته باشی؟»
• داستان‌سرایی رو تشویق کنین: از کاربران دعوت کنین که سناریوهایی رو که ممکنه تو اونها از محصول استفاده کنن، توصیف کنن و سؤالاتی مثل «چطور از این ویژگی تو برنامه‌ی روزانه‌ی خودت استفاده می‌کنی؟» بپرسین.
• از سؤالات جهت‌دار خودداری کنین: سؤالات رو به صورت خنثی مطرح کنین تا از جهت‌دار کردن پاسخ‌ها جلوگیری کنین. برای مثال، به جای پرسیدن «فکر می‌کنی این طرح‌بندی پیدا کردن اطلاعات رو آسون‌تر می‌کنه؟» از یه سؤال خنثی‌تر مثل «این طرح‌بندی چطور روی توانایی شما برای پیدا کردن اطلاعات تأثیر می‌ذاره؟» استفاده کنین.

از تعصبات دوری کنین

مشاهده‌ی کاربران بدون دخالت نظرات خودتون برای آزمایش بی‌طرفانه‌ی نمونه‌ی اولیه حیاتیه. تا حد امکان نامحسوس بمونین. اجازه بدین کاربر بدون وقفه با نمونه‌ی اولیه تعامل کنه. برای مثال، اگه یه کاربر با یه ویژگی مشکل داره، در برابر میل به توضیح اون مقاومت کنین. در عوض، در مورد مشکلی که داره تجربه می‌کنه بپرسین و اون رو یادداشت کنین.

همچنین، یه رفتار خنثی رو حفظ کنین. از تکون دادن سر به نشانه‌ی تأیید یا رد در پاسخ به اقدامات کاربر خودداری کنین، چون این می‌تونه به طور ظریف روی رفتار اونها تأثیر بذاره. مهم‌تر از همه، سؤالات و نظرات خودتون رو برای بعد از اتمام تعامل کاربر نگه دارین. این از تغییر الگوهای استفاده‌ی طبیعی اونها توسط ورودی شما جلوگیری می‌کنه.

راه‌حل‌های طراحی خودتون رو تکرار کنین

تکرار بعد از آزمایش کاربر نمونه‌ی اولیه به اصلاح محصول بر اساس بازخورد دنیای واقعی کمک می‌کنه. در اینجا نحوه‌ی برخورد با اون آورده شده:

• بازخورد رو تجزیه و تحلیل کنین: همه‌ی بازخورد کاربر رو جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل کنین. موضوعات رایج رو شناسایی کنین، مثل یه ویژگی که به طور مداوم کاربران رو گیج می‌کنه.
• تغییرات رو اولویت‌بندی کنین: تعیین کنین که کدوم بازخورد برای رسیدگی حیاتی‌تره. برای مثال، اگه چندین کاربر با مسیریابی اپلیکیشن مشکل دارن، طراحی مجدد رابط مسیریابی رو اولویت‌بندی کنین.
• تنظیمات رو اجرا کنین: تغییرات لازم رو تو نمونه‌ی اولیه اعمال کنین. تو مثال مسیریابی، این ممکنه شامل ساده کردن منوها یا نوشتن متن‌های راهنمای مفیدتر باشه.
• دوباره آزمایش کنین: پس از اعمال تغییرات، دوباره نمونه‌ی اولیه رو با کاربران آزمایش کنین. این تضمین می‌کنه که اصلاحات به طور مؤثر مشکلات رو بدون ایجاد مشکلات جدید حل کردن. از همون کاربرانی که تو جلسات اولیه‌ی آزمایش کاربر بودن استفاده کنین تا ببینین آیا مشکلات برطرف شدن یا نه و از کاربران جدید برای دیدگاه‌های تازه استفاده کنین و شرایط آزمایش رو برای مقایسه‌پذیری ثابت نگه دارین.
• در صورت لزوم تکرار کنین: چرخه‌ی آزمایش، تجزیه و تحلیل، اصلاح و آزمایش مجدد رو تا زمانی که نمونه‌ی اولیه به طور مؤثر نیازهای کاربر و اهداف طراحی رو برآورده کنه، ادامه بدین.